از 5 دی چیزی نمانده غیر دلشوره
خرمای بم را چیده بودم تووی یک سینی
از ترس طوفان خاطراتم را بغل کردم
از 5 دی چیزی نمانده، هیچ! می بینی؟!
 
 
 
 
من با هجوم بغض بسطامی ترک خوردم
گلپونه های وحشی این قصه غمگین اند
از ارگ بم در زیر پاهایم چه می ماند؟!
سگ لرزه های زیر این آوار سنگین اند!
 
 
 
 
از باد می ترسیدم و از خواب ویرانی
هق هق کنان بر صورت شب اشک نم نم بود
باد آمد و دیوارها را یک به یک بلعید
از هرچه ترسیدم سرم آمد که حقم بود!
 
 
 
از پنج دی چیزی نمانده محض باریدن
من گریه کردم سد شکست و سیل،جاری شد
در سینه ام آوار شد انبوهی از اندوه
زخمی که خوردم از هجوم باد، کاری شد!
 
 
در کوچه های خسته ی بم باد می آید
با خاطرات رفته ام انبوه غم بودم
کو دست های آشنای آن که دیگر نیست!
من در خیابان های تهران ارگ بم بودم
 
اشرف گیلانی