فانوس دريايي من سو سو گرفته

يا كشتي طوفان زده پهلو گرفته

با هوره هاي زخمي سر در گريبان

دل ضرب موسيقايي يا هو گرفته

گم كرده اي دارد دل دور از شكيبم

قمري شده و شروه ي كوكو گرفته

يا اشكبوسه بر ضريح ماه هشتم

 ازمن بهانه پاي دالاهو گرفته

الماس اشكي را كه ريزد تا دل شب

نذرضريح ضامن آهو گرفته

دور حرم پر مي زند ، پر اين كبوتر

با گنبد زردش خيالم خو گرفته

شمس الشموس طوس شد ورد زبانش

با يا رضا پيداست رنگ و رو گرفته