"شعر پرواز"
 
بعد مرگم همه را خرّم و شاداب کنید
تا مرا بر حرم یار شرفیاب کنید
 
هر زمان گورکن از مزد خودش راضی شد
جسم بی جان مرا حمل ز سرداب کنید
 
با مرور غم یاران سفرکرده به اوج
چاره جویی همه بر سنّت ناباب کنید
 
جای پوشیدن مشکی و خراشیدن روی
غم زدایی ز دل گوهر نایاب کنید
 
جای گل پرچم سبزی به مزارم بزنید
فاتحه نذررخ نور جهان تاب  کنید
 
با ثناگویی مدّاح و افاضات خطیب
بستگان را نکند یکسره بی تاب کنید
  
 
گل رعنای شقایق که دل آرایی کرد
یاد خوبان به خون خفته ی محراب کنید
 
با نگاهی به غزلوارۀ گلهای شهید
شعر پرواز مرا هدیه به مهتاب کنید
 
"آنکه را غافل از احوال دل خویشتن است"
آگه از غرق شدن در دل مرداب کنید
 
جای گریاندن و سردادن آهنگ عزا
همه را با غزلی خرّم و شاداب کنید!

10 / 6 / 93 –تهرانسر