صبج ها حس آن سیگار خشکی را دارم / که رب النوعی عاصی / ناشتا سوزم می کند : پکی عمیق که از کابوس های شبانه جدایم می کند ( جایی که نه هستی و نه جایت خالی ست ) / نفسی دوباره که می گیرد ، کتابخانه زل می زند توی چشم هاش / جای نگاه تو خالی ست که جلد ها جان بگیرند / غبار ها تکانی … / مثل هر روز دنبالت خواهم آمد ، با گاه گاه زوزه ، قار قار کلاغ … مثل این دود ها که لای شاخه ها می پیچند و سینه سرخی پنهان سرفه می کند / تاکید تلخ نبودنت آژیراست / چراغ قرمز است ، آسانسور خراب ساختمانی سی و چهار طبقه : ( ببین ! / از بالای این سازه خواهم پرید … تا به هفتم کودکی برسم و عجیب نفهمم …)

دنبال تو می دود / خاکستری که در باد گم می شود : از خانه تا اداره فاصله ای نیست ، متهم به هم آغوشی سیگاری خواهم بود خشک / آتشی که از ناشتا به جانم می افتد هر روز …

حالا به من حق بده

دود را از دهان تو بمکم

این دقیقه که ترمزی می کند ماشین

و تو به غریبه ای تکیده خیره می شوی ؛

www.sherastan.ir
آذری از 93