سلام بر شاعر محترم
1-وزن نیم مصراع اول مصراع دوم بیت آخر دچار مشکل است (هفت ساعت تا قرارشان مانده ننه سرما نمی کند پرهیز )شاید اشکال تایپی باشد ،نمی دانم. مثلا اگر تا برداشته شود وزن درست می شود اما به لحاظ روانی ومعنا چه بر سر شعر می اید ،نمی دانم
2-تشبیه برگ های فروریخته از درخت به گله و هی هی باد بدک نیست بهر حال صدای باد و صدای خش خش برگ مصراع را تا انداز ه ای بر دل بزور می نشاند اما اینکه زمستان برای این گله چاقو تیز کرده باشد به شدت انتزاعی و فاقد منطق تصویری است (گرچه منطق محتوایی و مفهومی ان فراهم است)
3-کوچه باغ تصویر شده دارای شناسنامه مشخص شده و روشنی نیست مشخص نیست این کوچه باغ با زمستان طرف است و یا با خشکسالی و یا با هردو نه تصویری از زمستان به وضوح دیده می شود و نه خشکسالی اصلا مشخص نیست محل منازعه کجاست
"باغ ها چشمشان به راه است و اب ها زیر خاک پنهانند " نیمی از راه را شاعررفته است
چشم به راه بودن باغ ها احساسات مخاطب را در گیر می کند اما اب ها زیر خاک پنهانند چه وجه عاطفی احساسی می تواند داشته باشد
3- جوی آب هزار پیچی را دیده ام در تمام دوران ها /امده خیس و خشک می رفته ظهر مرداد و حسرت سرریز
بیت تا رسیدن به ترکیب حسرت سرریز معقول و پسندیده پیش می رود ؛ ضرورت قافیه ناگهان سر کله حسرت را پیدا می کند وبدتر صفت سر ریز ولی به هر حال می توان حسرت سر ریز رابا توجه به حجم تصویری جوی و اب و ریزش حسرت تا حدی پذیرفت اما قافیه بیت هفتم "نیز" قافیه بیت ششم تبریز بیت اخر پرهیز به زحمت جور شده اند و پر ایراد تر به نظر می رسند
حرف در خصوص این شعر زیاد می شود گفت که حقیر به این مقدار عجالتا اکتفا می کنم