دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

lمسافرخانه

مسافر خانه
هرچند پیمانش ، بنایی سست بنیاد است
این پیر زن در عقدِ صدها شاه داماد است
دل های بسیاری ست در بندش ، خودش امّا
در بندِ مردانِ زبندِ نفس ، آزاد است
با این که دارد حیله هایی در خورِ هر شوی
گاهی به ظاهر نوعروسی رام ومُنقاد است
از خرمنِ گیسویِ او حسرت  دروکرده
هرکس گمان برده است ، او را شاخِ شمشاد است
ناگاه کلّ رشته ها را پنبه می سازد
این زالِ کج پیمان که در صورت پریزاد است
زهرِ هلاهل می خوراند  شوی هایش را
زهری که حتّی پیل ها را تیغِ صیّاد است
                     ******
او را مسافر خانه  می دانند آنان که
مُلکِ سلیمان هم به پیشِ چشمشان باد است
این کشتزارِ آخرت  در دوستی مثلِ
آن خاله خرسِ ظاهراً در حالِ امداد است
این جنگلِ مولا که حالش  شیر در شیر است
هم جایگاه عدل وهم مأوای شیّاد است
سیمرغِ بسیاری  به ظاهر برده تا قافش
امّا (امیدِ ) دوستانش در کفِ باد است
تا صبحِ محشر چشم اسرافیل (ع) می بیند:
دنیایِ خاکی ، صبحِ رستاخیزِ اضداد است
پنج شنبه -- 93/8/15 -- یزد
سید فضل الله طباطبایی ندوشن (امید)

---

---

   تاریخ ارسال  :   1393/9/4 در ساعت : 22:30:23   |  تعداد مشاهده این شعر :  731

---

---