...عطش آب
.وباغهای زمین تشنه شعله ور ماندند
ورودهای جهان  باز از عطش خواندند
عطش شکفته چنان روح اب میسوزد
مصیبت انقدر است افتاب میسوزد
در اسمان خدا اه وناله پیچیده
به خاکهای زمین عطر لاله پیجیده
نه... صبح ساکت وزیبا نمیشود دیگر
غروب سرخ زیادش نمیرود دیگر
که سایه های غریب افتاب را کشتند
واسمان خدا را به خونش اغشتند
هنوز خطبه ی زینب در اسمان جاریست
هنوز حضرت سجاد اوج بیماریست
هنوز هم به خدا تیر درد می بارند
 به حلق سرخ زمین داغ لاله می کارند
هنوز حلق علی "س" را نشانه میگیرند
کبوتران حرم دسته دسته می میرند
هنوز خون خدا دررگ شقایق هاست
شهید نام قشنگی برای عاشق هاست
هنوز کرب ئبلا خیمه خیمه می سوزد
که اب را به دل موجها بیاموزد
که گنج ناب خداوند در امان باشد
ونام  حضرت موعود"عج" جاودان باشد