دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

چون استخوان نیزه شکستیم درگلوت

گم گشتـه­ ایم راه خـــودت را نشان بده
خورشيد روی نیزه سرت را تکـان بده
 
بگـــذارچشـــم­ های غزل گـریه­ ات کنند
قــــدری به برکـه­ های دلم  آسمان بده
 
دارم به ارتفـاع غمت وصل می­ شوم
می ترسم ازشکوه غمت...نردبان بده
 
تنــــها شــدم شبــیـه تو دردشت نینوا
در من بدم به لکـنت شعرم زبان بده
 
غـم داشتیـــم و مجلس ماتم گــذاشتیم
پای عمل رســید ولی کم گذاشـــتیــم
 
پـــای عمـــل رســـید ولی پا نداشتیم
ذوقی برای دیدن دریــــا نـــداشــتیم
 
یاد تو را به سلـــطنت ری فـروختیم
خورشـید را به شیشه ­ای از می، فروختیم
 
با لقـمه­ ی حــرام نشستــیم روبه­ روت
چون استخوان نیزه شکستیم درگلوت
 
آتــش زدیــم نــام ونشــان خــلیــل را
بــردیم پیــش ابــرهــه افســار فیل را
 
هــی مــرتکب شــدیم تمــام ذنوب را
گم کرده ایم جای طلوع و غروب را
 
از حیف ومیل توبره وآخور، دلت گرفت
«زین همرهان سست عناصر دلت گرفت»
 
حالا به روی نیزه سر ت را تکان بده
این مست­ های بی سروپا را امان بده

---

---

   تاریخ ارسال  :   1393/8/6 در ساعت : 19:52:43   |  تعداد مشاهده این شعر :  1562

---

---