" فجر" خواندم تمام دیشب را تا طلوعی که از تو سرشارست
هر کجا از تو آیه ای باشد گوشه اش قلب من گرفتارست

" شفع ِ والوتر" را قسم دادم دل سپردم به آب و آیینه
از حسن(ع)تا حسن(ع) " لیال ٍ عشر" ؛ کز تو در آن نشانه بسیارست

آیه آیه مفسّرش شده ام تا تو تفسیر این غزل بشوی
گرچه همواره بین اشعارم عاشقت بودنم پدیدارست

هر که عاشق شده ست می داند عشق یک اتـّفاق کوچک نیست
چارده قرن مانده ایّ و هنوز قلب هامان تو را خریدارست

از قیامی به وسعت تاریخ زیر رگبار نیزه و خنجر
تا بدن های زخم آزرده  لحظه ها غرق عشق و ایثارست

ای تو تنها طلوع عالم تاب با تو وقتی سپیده سر می زد
شب چنان لرزه بر تنش افتاد کز همان روز زیر آوارست

" ارجعی " نفس مطمئن ؛ خشنود ،  سوی پروردگار خشنودت
آن که حفظ و ثبات دینش را تا قیامت به تو بدهکارست

به طوافت رسیده فطرس با ، بال هایی که تو به او دادی
شک ندارم سلام من بر تو ، پاسخش یک برات ِ دیدارست