عرصه ي بود ونبوداست بياحُرباشيم

خانه درآتش و دود است بياحُرباشيم

برگلوگاه عطش بوسه ي باران،بابا

باز درحال فرود است  بياحرباشيم

بيرق علقمه بر دوش وفا يعني عشق

مُهر ويزاي ورود است بياحرباشيم

كربلا، تشنه ي دستان  قلم  بود نه آب

آب، مرداب ركود است بيا حرباشيم

نوربرنيزه ي نادم شده خندان باريد

طوردرحال سجوداست بياحرباشيم

در رثاي رخ خورشيدبه خاك افتاده

سرو، سرمست سرود است بياحرباشيم

داغ هفتادودوپرپر،دل و دينم را بُرد

درد،آرام ِدرود است بياحرباشيم

جزء عُشاق نبوديم ولي تا هستيم

صورت سيب كبود است بيا حرباشيم