مدتی دور از آداب کتابی هایم

دوست تر دارم ازین دست خرابی هایم

 دورتر می شوم از منطقه ی منطق ها

 غرق در فلسفه ی سیر سحابی هایم

 بازتر می شوداضلاع زبان در نظرم

 باتو باید بزنم حرف حسابی هایم

 توکه پاییز مرا سبز و بهاری کردی

 باز کردی افقی تا دل آبی هایم

 برلب بسته ی من شعر نشاندی از نو

 مثل قندی به همه تلخ جوابی هایم

 باوجود همه ی آفت سبزستان ها

 قد کشیدی وسط باغ گلابی هایم

 بی سبب نیست که در زردی این فصل خمار

مدتی هم نفس چشم شرابی هایم