اینروزها که می گذرد هر شب...

هر شب به یاد چشم تو می افتم

بگذار از خیال تو بگریزم

ای مرده شور عشق تو را برده!

قدری ادا و عشوه تحمل کن

از من نخواه منطق ماندن را

دام دلت به حال دلم داده

احساس یک پرنده ی افسرده

بی من ببار بر تن ایامت

ما را به خیر رویت امیدی نیست

از آسمان نیلی چشمانت

سنگ دلت به سینه ی ما خورده

این طعنه ها که می سخنی بر لب

گویای اشتیاق حقیقی نیست

این شیوه ات که می گذری از حد،

پاک آبروی صبر مرا برده!

یک بار ساده پیش دلت بنشین

از او بپرس؛ از تو چه می خواهد

یا نه، بگو برای چه قلبم را...

تا این حد از نگاه خود آزرده

این روزها که می گذرد دیگر

لحن غریب نیلی چشمانت

طعم همان شراب قدیمی نیست

قلب تو زیر پای خودش مرده.

راشین گوهرشاهی
.