دنیای شعرم پُر تر از دنیای تو خالیست تقویم ِ من لبریز ِ از تقدیر ِ اِشغالیست حس ِ پرستوبودن و كنج قفس ماندن حس ِ من و پرواز و درد ِ بی پر و بالیست حتما خدا هم خوب می داند كه این عالم با این همه ریز و درشتش باز پوشالیست این آسمان را كلبه ی چوبی نمی فهمد باران و سیل و برف وقتی از بداقبالیست توفكر میكردی كه با یك مشت وزن و حرف شاعر شدن آسان تر از ترفند ِ نقالیست مرداب هرگز رود و دریا را نمی فهمد مرداب در خلوت همیشه غرق ِ خوشحالیست اما همیشه چشمه ها چون روح ِ سرگردان در پیچ و خم های زمان ، تصویرشان عالیست اكرم بهرامچی