غوغای شهریاران پایان نمی پذیرد
این زخم کهنه انگار درمان نمی پذیرد
لشکر کشی به اینجاست بی سود امپراطور!
اوضاع کشور دل سامان نمی پذیرد
بی بر مذاکرات گرگ است و گوسفندان
پیغام برّه ها را سلطان نمی پذیرد
هر چه روانه کردی ای آسمان هبا شد
این شوره زار از تو باران نمی پذیرد
«در صدر مجلس انس، آدم! بیا و بنشین!»
اکرام میزبان را مهمان نمی پذیرد
گفتی ز مهرورزان رسم وفا بیاموز
دانا پیام دارد نادان نمی پذیرد