دوست گرامی ام
ظاهرن نکته ای که من به طنز و تعریض در رد سخنان ناعادلانه و افراطی جناب موسوی گفتم این شائبه را پیش آورده که تعرضی به ساحت غزل بانوی ایران داشته ام !
حاشا و کلا
ارادت قلبی من به این بانوی آزاده و غزلی که از او و دیگران آموخته ام و همصحبتی با یاران و دوستانش حرمت نان و نمک نگه داشتن را بر من فرض می کند ...
هر چند شاعر را در مقام مصلح خالی از عیب و نقصان در مقام عمل نمی دانم اما معتقدم مهر به سیمین مهر به حافظ و مولانا ست ... مهر به اوستا و قیصر ...
باقی بقایتان و بقول سیمین و خطاب به منکرانش
:
گوشتم گر چه خوردی استخوانم میفکن
ای سیه دل سیه مغز من تو را دوست دارم ....