تقدیم به مولایم علی (ع)

دردی غریب در تن من موج می زند

از گامهای آخر سجاده تا جبین

حس می کنم.تو می روی و بی حضور  تو

اشعار واژه واژه می افتند بر زمین

دارد نگاه غمزده ام ذوب می شود

در التهاب گفتن تکبیر آخرین

کوفه بخواب و دیگر از این خواب بر نخیز

شاید طلسم شوم تو...باطل شود ...همین

در ناگهان حادثه بغضی شهید شد

پاشید خون فاجعه بر ...بیت بعد از این

امشب یتیم شد ...دل نخل و...نگاه چاه

در ضربت شقاوت کفری به نام دین

با کاسه های شیر ملایک بعید نیست

جمعند گرد بستر مولی الموحدین

اما نگاه فاطمه غمگین به کوفه است

در انتظار رجعت مولای متقین

ه.مبهوت