در کوچه  پس کوچه های بی قراری ؛

در انتهای جاده ی تنهایی ؛

این مرثیه ی هجران بود که جولان می داد...

و  روح سرکش احساس ،

در بندِ تنِ ویران ،

پشت دیواره ی خونین لب ها ...

در سلول انفرادی مژگان ،

با سکوتِ خویش ؛

تو را نعره می زد ؛

ای عشق .....