چشمهایم را گرفت از پشت ،دنیا بسته شد
خنده هایش روبرویم بود اما بسته شد
 
هر دو سوی این مسیر از گریه لبریزند آه
زندگی با یک دریچه باز،حالا بسته شد
 
خانه پر بود از تماشا خانه پر بود از نفس
 آنقدردیرآمدی دیرآمدی تا بسته شد
 
مشتری ها یک به یک از کافه بیرون می روند
کافه چی با داد می گوید که: «تریا بسته شد»
 
حالِ این نقاش آشفته پس از تو دیدنی ست
مثل تصویری که یک آن روی دریا بسته شد
 
تو.قدم.بیرون.مرا.انگار.گریه می زنی
نامه ای پاره که با یک خط زیبا بسته شد
 
جای امنی نیست سقفی را که باهم ساختیم
خانه ای که با دوتا چوب و مقوا بسته شد
*
روبرویم می نشینی و من عادت می کنم
مثل یک شاخه که انگاری به گل وابسته شد


حسن پاکزاد