کوچه ی آشتی کنان در یزد
بارگاه پیمبران دل است
حرفهایی که می زنند آنان
نغمه های خوش زبان دل است....

با سلام.
درود خداوند بر شما
این غزل را به آقای دکتر علامرضا محمدی (کویر)به جهت ارادتی که به سادات بنی الزهرا (ع) دارند تقدیم می دارم:
نظر لطف اوست گفته اگر ذرّه ای را که : خوش درخشیدی/ من یقین دارم این که در لطفش دوستان را نبوده تردیدی/ آن بهارانه شاعری که کویر از زلال نگاه او دریاست/ذرّه ها پرورانده با لطفش در دل سالیانِ خورشیدی/آن غلامِ امامِ خوب -رضا(ع)- آهوانِ نگاه روشنِ خود/ بسته بر آستان ِ حضرت دوست در طریقِ حدیثِ توحیدی/غزلی مختصر اگر گفتم ؛ جهتِ حرمتِ سلامش بود/ورنه آورده ام منِ شاعر ؛ نزدِ شعرش همیشه تجدیدی/ تا کویرِ همیشه دریایی به (امیدِ) خدا؛ درخشیده است/مثلِ "لبریزِ از عطش" دارد شعر هایِ وزین و جاویدی//
شنبه 93/4/7 --سید فضل الله طباطبایی ندوشن(امید)

درود بر جناب محمدی گرامی
غم غربت گلوگیری دارد این شعر زیبا.
... و بوی زلال های از یاد رفته، می تواند تا چه مایه و پایه سنگین باشد که هنگام خواندن شعر، زانوان می خمد و تیغی سینه را می خلد.
سربلند باشید و شاعرانگی تان افزون و عبادت های تان قبول.

درود با این زیبا سرود.
کوچه های آشتی کنان کجاست ؟؟
شد خراب و ای دریغ جای خود به کوچه های پهن و باز داد

شاعر سلام

وجود این همه ترکیب سازی در شعر ذهن مخاطب را دور از شعر می کنه

سلام و عرض ادب بزرگوار
درود بر شما
مويد و منصور باشيد