به پیشِ قامتش خم گشته ایّوبِ شکیبایی
((((((((((((( عـــــا لـــــــی )))))))))))))))
سلام.
عرض ادب و ارادت سید بزرگوار .
مستفیض به غزلی زیبا و درخور حضرتش شدم.
مأجور و مؤید باشید .

سرانجام آن سوارِ آسمانی می رسد از راه
غبــــارِ پای او در کوچــــه هـایِ روبرو مانده (انشاء الله )

اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج
درودها نثارتان
بسیار زیباست و بر دل می نشیند.
مؤید باشید

درود بر شما
بسیار لطیف و زیبا ، و البته این بنده ناچیز منظور این مصرع را درک نکردم ::
که می نوشد خدا را داغ هایِ در سبو مانده!
اگر ممکن است توضیح کوتاهی بفرمایید .
شاد باشید

سلام و عرض ادب استاد عزيز
درود بر شما
فيض برديم
مويد و منصور باشيد در پناه امام زمان

خیلی دلنشین

سلام شاعر گرامی و متعهد اندیشمند فرهیخته
...............................................
سید فضل الله طباطبایی ندوشن (امید)
............................................
و می آید ابر مردی که اسرارِ مگو دارد
امینِ وحی هم از درکِ ادراکش فرو مانده
به پیشِ قامتش خم گشته ایّوبِ شکیبایی
که می نوشد خدا را داغ هایِ در سبو مانده
..............................................
سید فضل الله طباطبایی ندوشن (امید)
.............................................
شعری زیبا و قابل درنگ سروده اید
احسنت احسنت احسنت
سپاس