اسیر تقدیر
 

وجود مغتنمت مستحق تکــــــــبیر است
هوای کوچه بدون تو سخت دلگـــیراست
 

ندیدن تو برایم بهانه ی گـــــــــریه ست
بهانه ای که رهایی ازان دگـر دیراست
 

تباه شــــــــــــد همه ی روزهای تنهایی
که روزگارمن ازدوریت چنان قـیرست
 

مرا دلی است که آماج تــــــیرتنهائیست
کنون اگـر برسی هم،  بدون تاثیر است

چو نامه ات که نخـــواندم، اسیر تقدیرم
اسیر باد حوادث شدن، چه تقدیر است؟

به خاطرات گـــــــذشته کمی نظر انداز
ببین جوانیم از خستگی زمینگــــیرست
 

به عمرکوته من وعده ی تو کی گـُنجد؟
دگر جـــوانی ازدست رفته هم، پیراست
 

مصطفی معارف سه شنبه 8/8/92 کرج