دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

خلوت

 
باز هم، تنهاى تنها، با تو خلوت می ‏كنم
قصّه ‏ى  تنهايی ‏ام را، با تو قسمت می ‏كنم
 
جرأتِ ابرازِ يك عشقِ قديمى مشكل است
اوّلين بار است انگارى كه جرأت می ‏كنم!
 
با تغيّر، روى از من برنگردان، خوبِ من!
خوب می ‏دانم که حق دارى، اذيّت می ‏كنم
 
كودكِ احساسِ من، شايد بهانه ‏جو شده!
يا كه نه، بس كودكانه، هى لجاجت می ‏كنم

گفته ‏ا ند: «آدم، گناهش خوردن يك سيب بود»
من به عشق سيب تو دارم قناعت می ‏كنم!
 
گفته‏ اند: «اين عشق ‏هاى آتشين، يك لحظه است!»
پس چرا عمرى به تو، عرضِ ارادت می ‏كنم؟!
 
اين غريبه، قصد قربت كرده در مرز يقين
گر چه می گويی که  باز  از  دور، غربت می ‏كنم
 
دل ‏خوشی ‏هايم فقط شيرين‏ زبانی ‏هاى توست
نزد تو، شيرين ‏ترين ‏ها را تلاوت می ‏كنم
 
در شلوغی ‏هاى اين شهر خمارآلود و تار
تا كه می ‏بينم تو را، حسّ  طراوت می ‏كنم
 
وقت «قد قامت» منم با آرزوى ديدنت
ديدنی ‏تر می ‏شوى، وقتى كه نيّت می ‏كنم
 
باز يادم می ‏رود تو در كدامين ركعتی
سرخوش از تكرار ركعت ‏ها قيامت می ‏كنم
 
با خودم می ‏گويم: اين شايد سلام آخر است
آخرين وقت ملاقاتى كه حسّت می ‏كنم
 
جانمازم خيسِ خيس از ناله‏ ى «اَ مّن يُجيب؟»
يا اجابت می ‏كنى، يا استقامت می كنم

---

---

   تاریخ ارسال  :   1393/3/24 در ساعت : 20:25:30   |  تعداد مشاهده این شعر :  772

---

---