عمری گذشت از من و ماهت چرا ظهور نمی کند ؟

غم را نمی برد ، دل ما را پر از سرور نمی کند

اینجا چرا بهار شکوفا نمی شود وَ نسیم هم

دیگر نمی زند قدمی ، از دلم عبور نمی کند

در کوه انتظارنشستیم و او نیامد و دل نرفت 

تا قله رفته ایم و تجلی چو کوه طور نمی کند

امید به انتظار تو داریم و عمرِ  کوته ما کم است

پایان انتظار به فکرم چرا خطور نمی کند؟

سرد است جان وسینه نمی سوزدم مرا به انتظار  

آتش نمی زند دل و این جان ، کم از تنور نمی کند

ما از تو نا امید نباشیم و تا خدای تو می رویم

حقا که انتظار، سنگ هم صبور نمی کند

تو انتهای راه خدائی و با تو فاصله ها کم است

بگشای بند فاصله ها را ، کسی قصور نمی کند  

هر لحظه بی قرار نگاهی نشسته ایم به انتظار

من تاب انتظار ندارم چرا ظهور نمی کند ؟