پیـــرِ بُرنا  ! ، علیــــرضــــا قـــــزوه

مــــرد دانــــا ، علیــــرضــــا قــــزوه

من نــــدیـــدم ز کـــوره  در گـــردد !

رعــــد آســـــا ، علیــــرضـا قــــزوه

گرمســــاری یلــــی چـــو او بـاشـــد؟

اهـــل بــلــــوا ، عــلیـــرضـــا قـــزوه

عبــــد جبّــــار را بگــــو :  تـــنهــــا

هســـت کاکا  ،  علــیــرضـــا قـــزوه

همیــن الان بگــــو بـــه او : « الّا »

می شـــود  « لا » ، علیــرضا قزوه

همـین الان بگو به او : «  لا »  تـــا

شــــود « الّا » ، علیـــــرضا قـــزوه

تــرس و مَرسی ندارد اصلا ــ هیچ ــ

از هیـــــولا  ، علیــــرضــــا قــــزوه

مــوم گــردید  تـــوی مشتــــش زود

سنـگ خـارا ، علـیــــرضـــا قــــزوه

هر زمان دیـــــد آسمـــان ابری است

کــــرد پــــر ، وا ، علیــــرضا قــزوه

هر کجـا دیــــد آسمـــــان صاف است

کـرد غـــــوغـــا ، علــیـرضا قــــزوه

ناگــهــــان دیـــــد تـا بهــــار آمـــــد

شــد شــــکوفــا ، علیــــرضا قــزوه

هر کجـــــا جنـــــگ هســــت بـا فتنه

شـــــد مهــــیّا  ، علیــــرضــــا قـزوه

فتــــنه خوابیــده اســــت بی تــــردیـد

می رســــد تــــا ،  علیــــرضـــا قزوه

قــــد علــــم کــــرده مـثل ســــرو آری

تــــک و تنهــــا علیـــــرضـــــا قــزوه

خاســـت بـــر پــــا علــــیرضـــا قــزوه

خواســـــت هــــر جــــا علیرضـا قزوه

هســـت انـــگــــار از ســــر غـیـــرت

رزم آرا    ،   علـیــــرضـــا   قــــزوه

نشنیــــدی و نشــــنوی ،  هــــرگــــز !

افتــــد از پـــا  ،  علیــــرضــــا قــــزوه

بــــی تکــــلّف ،  عـلیــــرضـــا قــــزوه

پُــــر تقــــلّا ،   عـــلیــــرضــــا قــــزوه

شعــــرهـــایی ســــروده شــــور انگـیز

مثل « یغما »   ، علیــــرضـــا قـــــزوه

گــــاهـــگـــاهـــی قصــــیده   پــــردازد

بـــس دل آرا   ،  علـیــــرضـــا قــــزوه

خـــــوی مثــــبت خـــدا بـه او داده ست

خُلــق گیــــرا   ، علـیــــرضـــا قــــزوه

هندیــــان را چشــــانده طعــــم از شعــر

چــــون مــــربّــــا علـــــیرضــــا قــزوه

ادّعــــا ، مـــدّعــــا ، نــــدارد ، نیــــست

اهــــل  دعــــوا  ، علــــیرضــــا قـــزوه

بـــارالهــــا   ،  نیـــاور  آن  روزیـــکْ

رنجــــد  از  مــا ، علیــــرضــا قــــزوه

مقْــــتدِی هــــای پَـــرّ و پـــا قـــرصـیم

مُقْتـَـــدَانـَــا   ،  عـلیـــرضـــا   قــــزوه

دارد از یُـــمْـــن شــاعـــری ، شـــوکت

ــ شــــأن والا ــ ، عــلیـــرضـــا قــزوه

هســــت بـــــیدار و دیگــــران کـــردند

همــــه  لالا   ،  علـــیـــرضــا  قـــزوه

بــــوده  مُـــلّا ، علیــــرضــــا  قــــزوه

هســــت مُـــلّا ،  علیــــرضـــا  قـــزوه

متــنــــفّر  ،   نـدیــــده ام  چــــون  او

از « اوبــــامــــا » ، علیـــرضا قــزوه

یا علــــی گفــــت عشـــــق شـــد آغـاز

آ  ،  واویــــلا  ، علـیــــرضـــا قــــزوه

« می رود هرکجا شب شعری است »*

بـــی  محـــابـــا  ،  علیـــرضـــا قــزوه

هـســــت در بیــــن مسلمیـــن شــــایــد

« بــارنــابــا » ، علـیــــرضـــا قــــزوه

نیســــت والله  ، مــــا یقیــــن  داریـــم

بــــاد پیـــما  ،   علـیــــرضـــا قــــزوه

بــــی ریـــا هســــت و ره نیـــــنــدازد

بوق و کــرنا  ، علـیــــرضـــا قــــزوه

 شـــــهرتی گستــــرانـــده از ایــــران

تا « اوگاندا » ، علـیـــرضـــا قــــزوه

صــــید کرده ســــت نهصـــد و پنجاه

جوجه پانــدا  ، علـیــــرضـــا قــــزوه

مطمــــئنّا  ،  خــــوشـــش نمـی آیـــد

از هیــونــــدا ، علـیـــرضـــا قــــزوه

بــــاغ و ویــــلا فقـــــط یکــــی دارد

در روآنــــدا ، علـیــــرضـــا قــــزوه

هســــت خاکــــی شبیــــه تنبــــاکـــو

مَــعَ هَـــذَا ،  علـیــــرضـــا  قــــزوه

گفــــت بی شیــــله پیــله حرفش را

آشــکارا   ،  علـیــــرضـــا قــــزوه

خوش به حالـش کسی که می باشـد

همگــــرا بــــا ، علیــــرضــــا قزوه

واگــــرا را بگــــو : نــــدارد جنــگ

با شما ، هـــا  ، علیـــرضـــا قـــزوه

هیجـــــانی نمــــی شــــود گـــــاهــی

کِشَـــد هــورا ** علیرضــــا قــــزوه

سر براه اســـت راه  اگر حـق است

اگـــــر امّــــا  علیــــرضــــا  قـــزوه

راه  را  کـــج ببــــیند آســان  راست

کُـــنَــــد آن را  علیــــرضـــا  قــزوه

هر که با مملــــکت در افتــــد ، زود

کُشــــد او را ، علیـــرضـــا قـــزوه !

ســــرد باشـــــد هــــوا نمـــــی گیـرد

آنفــــولانـزا ، علیـــــرضــــا قــــزوه

گــــرم باشـــــد هـــــوا نمی خــواهد

بـــاقـــــلاوا ! ، علـیـــرضـــا قـــزوه

هر زمــــانی که خــــواهــد او دارد

بیســـت ویزا ، علیـــرضـــا قـــزوه

شیخ صنـــعان کسی دگر بوده ست

پیـر صنــــعا ، علیـــرضـــا قـــزوه

«هـاتـــــفی » گرمساری ای انگـار

شَیــــخُنَا یَـا علیـــــرضــــا قـــــزوه

بس که داری چــه ؟ جاذبه همچون

کهربـــــاها ، علیـــــرضـا قـــــزوه

حافظ اکنون که رنـد الأموات است

رنــــد الأحیــــا ، علیــــرضا قزوه

می کنــــد گاهگــــاه طــیّ الأرض

بی دوتــــا پــــا ، علیــرضـا قزوه

مثــــل جِــــن در می آورد در قــم

ســــر از ازنـــــا ، علیرضا قزوه

متلاطـــــم همیـــــشه باشـد چون

مـــــوج دریا ، علیـــــرضا قزوه

بوده همــــکار با که ؟ می دانید ؟

با « گــــل آقا » ، علیـرضا قزوه

مدّعــــی خواســــت شعـر تر گوید

آمد آنجـــــا  ، علیـــرضـــا قـــزوه

گفــــت با او : مگـر توئی شـاعر؟

مـثــــلِ  بــابــا  علیـرضـــا قـــزوه

شــــک ندارم  تو خرمگس هستی

هست عنقــا ، علیـــرضـــا قـــزوه

نیست ناشــــی چـــــرا که می داند

علم الاشیا ! ، علیـــرضـــا قـــزوه

خــواب دیدیـــم می خوریم ، افطار

زولبیــــا بــا ، علیـــرضـــا قـــزوه

کیست اصـــلا علیـرضا قـــزوه؟

نیســــت اصـــلا علیــرضا قزوه

توی این عالمــی که مـــا داریم

زیســـت اصلا علیرضـــا قـزوه؟

نمـره ای داشـــته ست آیـــا جـز

بیســـت اصلا علیـــرضا قــزوه؟

تــوی هـــر جشـنواره ای فیـــنا

لیـــست اصلا علیـــرضا قـــزوه

شادمــــان هــر زمان هوا بـــارا

نی ســـت اصـــلا علیرضا قزوه

می کشـــی آه ، گــــوید آقـــا آه

چیســـت اصـــلا علیـرضا قزوه

دارد امـــکان شــــود کَــریکاتو

ریســـت اصلا علیـــرضا قــزوه

حـدس می زد کســــی لُری گیلا

نی ســـت اصلا علیــرضا قزوه

حـــدس می زد کسی دگــر افـلا

کی ســـت اصلا علــیرضا قزوه

مطمـــئن باش مــثـــل رؤیـا  فا

نی ســـت اصلا علیـــرضا قزوه

نه شـود منقــرض نه حتّـی ، با

قی ســـت اصـــلا علیرضا قزوه

گفته بودند پیــش از اینها : سا

 قـــی ست اصـلا علیرضا قزوه

مرد آئین و دیـــن خود ششدانـ

گی ســــت اصلا علیرضـا قزوه

می توانــــد دهــــد شهـــابی را

ایســــت اصــلا علیــرضا قزوه

دارد  آیـــا  از افتــــخاراتــــش

لیســـت اصلا علیــرضا قـزوه؟

فکر کردیـد اگر که باشـــد شیـ

میست اصـــلا علیـــرضا قـزوه

توی این مایـــه پایه ها ، هرگز

نیســـت اصــلا علیــرضا قـزوه

جـان نگویی به او کـه احساسا

تی ســـت اصـــلا علیرضا قزوه

توبه کــن گفـــته ای اگــر: افرا

طی است اصلا علیـــرضا قزوه

با ادب نـــزد او بـــرو چون حا

جی ســـت اصـلا علیرضا قزوه

فرض شایــد شــود کنـــی مِرّیـ

خی ســـت اصلا علیـرضا قزوه

ابلهــی گفتـــه اســت : إفریقـــا

یی ســـت اصلا علیـــرضا قزوه

هــم محلّه سـت و از همــین آبا

دی ســـت اصلا علیــرضا قزوه

احتمــــالا ! معــلّمــــش فـــــارا

بـی ست اصلا علیـرضا قـــزوه

به غلط گفـــته اند : باشـــد فـا

شیــست اصلا علـــیرضا قـزوه

از کدامینـشان مگـــر هــا ؟ عا

صی ست اصــلا علیرضا قزوه

شرمی ات کو؟نگو که از خود را

ضی ست اصــلا علیــرضا قـزوه

بروید از میــــان کـــه تنـها کا

فی ســت اصلا علیرضـا قزوه

پ ن :

* از ناصر فیض

** تعمّدی است { کشد هورا } را باید { کِشَدُورا} خواند