ای باد  صبــا  مژده ی دلدار نیــامد

                                          درمـانگرِ  داءِ  دل  بیمـــار  نیــامد

زآنروزکه شادی زدل آهنگ سفرکرد

                                         غم خون دلم خورده وغمخوارنیـامد

من در عجبـم غم ز کجا وارد دل شد

                                          دل  باز  نشد  و ز  رهِ  دیوار نیــامد

آوای طرب  نغمه ی دل  بود  ولیکن

                                          اینجا که به جز  ناله ی مزمار نیـامد

یاری که خیالش همه دم مونس جان بود

                                         رفت از بر و یک لحظه به دیدار نیامد

ازدوری او سینه ی ما دِیر مغان شد

                                           در محفــل ما چون شــه ابرار نیامد

واحد! اگرت مُهرِ خموشی به لب آرند

                                           بِه  زآنچه  بگفتی و به کردار نیـامد