سوک سروده ای برای اولین سالگرد فوت استاد محمد ّقهرمان شاعر وپژوشگر ومحقق توانا
با سلام وعرض ادب وا حترام به اطلاع تمام عزیزان وسروران گرامی
می رساند که در روز 26 اردیبهشت 93 اولین سالگرد
استاد محمد قهرمان شاعر وپژو هشگر ومحقق تو انا
می باشد به همین مناسبت شعری را که به صورت چارپاره سروده ام
تقدیم می دارم امیدوارم خداوند رحمان روح آن عزیز را قرین رحمت
خود قرار دهد آمین
ژرف اقیانو سی از فضل وکمال
در دل این خاک تیره خفته است
قهرمان شعر ایران بود رفت
او بسی درّ معا نی سفته است
آ سما نی تر کسی از ا و نبود
آن فروغ آسما نی در گذ شت
آن یگا نه گو هر علم و ا د ب
آن گلستا ن معا نی د ر گذ شت
شا نه ها ی استو ا رش لحظه ای
زیر با ر زند گا نی خم نشد
در هجوم شور زار بی امیّد
از تر نمّ ها ی رو حش کم نشد
او و جو د ش سر فرا ز عشق بود
وسعت پاکی وبا ور ها ی نا ب
سا حل ا ند یشه اش بی ا نتها
نبض ا درا کش طلوع آ فتا ب
چون شکوه قلّه های علم بود
یکّه تا زی در بلندا ی زما ن
نبض خورشید ادب در جسم ا و
ذهن سیاّ لش به ا و ج کهکشا ن
زند گا نی بی حضورش هیچ و پوچ
قلب دا نش از نفس افتا ده ا ست
بی بد یلی از سخن خا مو ش شد
روح صا ئب در عبس ا فتا ده ا ست
او حضورش از صفا سر شا ر بود
هر سه شنبه ما بهاری می شد یم
بر مدا ر برد با ری می نشست
بر زلا ل شعر جا ری می شد یم
در حریر واژه ها یش نو ر بو د
مصحف آ فا ق ذهنش تا بنا ک
بی نصیب ازاو کسی هرگز نبود
گل هم ا ز شو قش گریبا ن کرده چاک
محو ر ا حسا س بو د از عمق جا ن
نغمه ها ی همد لی را می نو ا خت
در بلوغ حرمت فضل و ا د ب
با ز تا ب جلو ه ها را می شنا خت
در سکوت رفتنش ما سو ختیم
شعر و تصنیف و ترانه سوگوار
آسما ن هم در فرا قش می گریست
فصل با را ن بود و قصل نو بها ر
روز ها مان را فرا قت تیره کرد
بخت ما هم همچو دلها ما ن سیا ه
بی تو باغ شعر هم عطری ندا شت
پر زخا کستر شد یم و دود و آ ه
سروده ناصر عرفانیان مشیری نژاد