سلام
.
.
.







تقدیم به زینب(س) خواهر همیشه داغدار امام حسین(ع)
 


السلام علیک یابانو ! چـِقَدَر زخم بر جگر داری

چـِقَدَرناله های پی درپی هرشب وروزوهرسحرداری

پلکها زخمی ودلت خون است،برسروسینه سخت می کوبی

از کدامین قرار می آیی !که چنین داغ ِشعله ور داری

غسل دراشک می کنی هربار،داغ برداغ می نهی هردم

می روی تا غریبی ِگودال، می روی عطرِ سیب برداری

دانه دانه انارهای دلت ، خون به کام ِغروب می ریزند

به رضامندی دَرَت سوگند از شبِ فتنه ها خبر داری

کوفه می بینی وخرابه ی شام، دشت می بینی وشراره ی دام

قصدِ دل کرده ای ومی دانی! چه خزانی در این سفر داری

لحظه های وداع نزدیک است ، غارت قتلگاه نزدیک است

در دلِ پاره پاره ی صحرا، شبِ در خون شناوری داری

سوگوار همیشه ی عشقی،از رضای حسین می گویی

از خشوع وخضوع وخرسندی ، که دراین راه پرخطر داری

بالهای رها نمی دانند دست وپاگیرِخاک یعنی چه!؟

خوش به حالت کبوترِ عاشق، خوش به حالت که بال وپر داری

من غریبم ،غریبِ دنیایی ;که زمینگیرِ حسرتم کرده

تو از آن دورها بگو بانو! تو که از آسمان خبر داری