مثـــلِ مرغـــی که شــکارِ باز گشـــت
دل اسیـــــرِ دامِ عشقـــش باز، گشــت

خـــواســتم از دامِ او گــــــردم «رهــــا»
دل ولــی خـــارج نگشـته ، باز گشــــت

هـــــر کـــه در کارش گـــره افتــــاد از او
این گــــره با مـــرگ تنهــــا بــاز گشـت

جانِ شــیرین پیــــشِ او نا قـــابــل اسـت
داشت هر کـــس شورِ او جان باز گشـت

هـــــر چـــه بهــــرِ مهـــرِ او بودم مُصِـــرّ
نــاز دانـــه بیشــتر لــــج بـــاز ، گشــــت

یک دم از عشـــقش دلم غافــــل نشـــد
مثـــلِ مــــــــرغی که شــــکارِ باز گشت

حسین احسانی فر(رها)