سلام .
بهانه ای شد برای طبع آزمایی... فقط...

طنزی برای ازدیاد جمعیت....
 

باغچه ها پر می شن از یاسمنا و سنبلا
آخ که چه کیفی کنن تو این شلوغی بلبلا...
گفته ان تو باغچه ها گل بکارین اما بگن
باغبون چکار کنه با این همه دسته گلا؟!
بعضیان که توی هر کاری دخالت می کنن...
یکیشون شاعرای طنزبگوی ناقلا
به من و شما چه ربطی داره بحث جمعیت؟!
گردش زمونه را^× میاد با این تسلسلا(راه^×)
اونایی که گفته ان حتما یه چیزی بلدن
دل شوریده ی ما را چه به جعد کاکلا؟^×
همه ی کاربلدا می گن که توی خونه ها
یه کاکل زری می شه کلید حل مشکلا
سهم یارانه هاشون زیادتره ماه به ماه
اونایی که بیشتره تو خونه شون عطرگلا
بعضی از قانونا مثل بحث«بچه آوری»
از همون قدیما بوده باعث تکاملا
اگه جمعیت زیاد بشه؛ یه طورایی می شه...
مثلا تو آدما زیاد می شه تحملا
آدما با بچه وقت سر خاروندن ندارن
کم میرن به بازارا و کم می شه تجملا
جمعیت چهار برابرم که باشه باکی نیس
جا می شن تو این خیابونا تموم اُتلا
جمعیت زیاد بشه هی همه جا پل می زنن
گره های ترافیک باز می شن با این پلا
شیر و ببرمون که منقرض شدن یه جور نشه
ببر و بچه روزی وارد بکنیم از آنگولا
جمعیت زیاد بشه محیط زیستمون می شه
خونه ی امنی واسه هوبره ها... قرقاولا...
«عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگوی»^×
جا بذار با «مصلحت بینی» واسه تأملا...
این روزا بچه به دنیا میارن فقط یکی
تازه اون یکی را هم با نذرا و توسلا
بچه، زندگی ها رو یهو دگرگون می کنه
مردمم که هی نیاز دارن به این تحولا
بچه، جیب آدمو یک شبه خالی می کنه
خرج «مای بی بی» شه تنها مثل جنگ مغولا
زیر بار خرجشون باباها هی آب میرن؛
توی هر خونه ای که بیاد صدای تپلا
هر چیو باید می گفتم دیگه گفتم، چی بگم
نکنه گول بخوری یهو بره سرت کلا
نکنه یه موقع سررشته ها در برن یهو
جنس خوب کم بشه و جاشو بگیره بُنجلا؟!
حرفای گنده تر از دهن به بادتون می ده
بگذار این حرفای گنده رو برای دهلا!
 

×نازها زان نرگس ترکانه اش باید کشید/این دل شوریده تا آن جعد کاکل بایدش/حافظ
×حافظ شیرین سخن