چندین سال است که احداث تونلهای گلاب وبهشت آباد در عمق چندصدمتری زمین موجب تخلیه ی تدریجی آبهای زیر زمینی استان چهارمحال وبختیاری شده است ورودهای کارون وزاینده رود که از رشته کوههای زاگرس سرچشمه می گیرند با سرعت هرچه تمام تر پا روی دل مردم استان می گذارند وبه اجبار تن به تبعید می دهند.چندین سال است که فریاد خاموش ما وبدتر از آن مرگ خاموش استان مان دیده وشنیده نمی شود.کارشناسان پیش بینی کرده اند ادامه ی این روند یعنی زوال ونابودی کامل این استان...کاش همسایه ی ما مهربانتر بود...کاش شیرینی گز اصفهان مزاق ما را اینگونه تلخ نمی کرد.
 

((بر لب چشمه ولب تشنه))مثال ده ماست
رود تبعیدی ما گریه ی لال ده ماست!
خوانده ام از کف دستان ترک خورده ی خاک
سالهاست این عطش کهنه به فال ده ماست
رود لب تشنه به انگشت نشان داد وگذشت
اینکه افتاده زمین،میوه ی کال ده ماست
((آب در کوزه وما گرد جهان می گردیم))
حیف از این مصرع زیبا که مثال ده ماست
آه!این آب که گل کرده ای همسایه ی من
رود نان آور ایلی است که مال ده ماست
کاش باور بکنی اینکه در آن می رقصد،
ماهی قرمز غم،روح زلال ده ماست
از تو همسایه پس از چله ی سرما که گذشت،
سهم این دهکده ی پیر،سوال ده ماست
شعله ها سر به فلک می کشد وآنکه چنین
پر سیمرغ به آتش زده زال ده ماست
برف می بارد وبا آن خبرآورده کلاغ
کدخدا بی خبر از زاری حال ده ماست
رود من!پیش مرو،پیش مرو تا وقتی
می روی،هر قدمت رو به زوال ده ماست