درخت ها شکوفه کرده اند عشقم!
نه بغض کن نه گریه کن بخند عشقم!

بخند پایه های داد را بلرزان
صدای هرّو کرّ باد را بلرزان

بخند تا تمام آب ها بخندند
ستاره ها میان خواب ها بخندند

چقدر غصه خورده ایم شب نرفته!
نه زنده ایم و مرده ایم شب نرفته

چقدر گریه کرده ایم خشکسالی ست؟!!!
چقدر جای عشـــــــــق این میانه خالی ست

چقدر در خیال هم ترانه خواندیم
و در عزای عشــــق ، عاشقانه خواندیم

چقدر دور مانده ایم از رسیدن
چه شاخه ها تکانده ایم از رسیدن

چقدر در کنار هم سکوت کردیم
اگرچه دوستدار هم سکوت کردیم

چقدر بی دلیل ِ بی دلیل دل شکسته
چقدر گَرد روی سینه ها نشسته

چه ساده از هراس این و آن خرابیم
چرا برای غصه های دیگران خرابیم؟


بخند تا بخندم از صدای خنده
بخند جان بگیرم از هوای خنده

بخند تا بخندم آاااای! خوبیم
رهاترین پر پرنده در غروبیم
.
.
.
درخت ها شکوفه کرده اند عشقم!
نه بغض کن نه گریه کن بخند عشقم!