برای مادران شهدا

 

دارد نشانه از غم و اندوه مادری

موی سپید ریخته از زیر روسری

گردی نشسته از غم این پنج شنبه ها

بر کفش های جفت شده کنج پادری

این چادر خمیده که تا خورده سال ها

از لحظه وداع تو ،  آن بار  آخری

این روزها که دور و بر او نبوده ای

در خواب کاشکی خبر از خود بیاوری

غیر از یکی دو نکته ی کوتاه گفته ای

در گوش او وصیت غمگین دیگری

مادر برای رفتن من اشک ... نه عزیز

"هر طور راحتی تو و هر جور بهتری"

***

همپایه ی عزیز خودت می روی بهشت

تو با شهید خفته به خاکت برابری