بهار آمده از راه طبق تقویمش
 کنند عالم و آدم سلام تقدیمش

بهار آمده تا شهر را قدم بزند
کنند گریه و لبخند هردو تعظیمش

بهار مال همه نیست کرده هر نوروز
هجومِ چاقوی تبعیض از وسط نیمش

نمی کند به تساوی نگاه را تقسیم
نشسته گرد تفاوت به روی تقسیمش

امید را بدهد دست کودکی با شوق
به دست کودک دیگر ولی دهد بیمش

صدای موسیقی اش دلنواز هر کس نیست
نکرده کوک برای غریبه ها سیمش

بهار دختر بد دختری که لجباز است
همیشه می کند اصرار روی تصمیمش

یکی بیاید و او را کمی ادب بکند
که پاره پاره کند صفحه های تحریمش

خدا کند که بپیچاند آهمان گوشش
که ناممان بنویسد درون تقویمش