سلام بر همه بزرگواراني كه قدم بر چشم هاي ما گذاشتند
شايد آن ها هم سر در نياورده باشند
اما در چهار بيت آخر اين مقصود روشن مي شود
ما را هم دعا كنيد
 

چــپاند آن شـب درون ظلـمتی سرد               به آرامی خـودش را تـوی بســـتر

به رویـش باز می شـد لطف گـرمی              ز ابـــــراز محـــبت هــای هــمسر

                                     *         *         *

زن او غـرق در دریائی از خـــواب               تکـانی خورد و روی دنده غلطـید

هـــــنوز از فـرط رویـا دسـته دسـته              ز بآغ خواب نازش لاله می چـید

                                     *         *         *

ز شــــوهر بـا کـمال مهـــر پرسـید              چــقدری تا اذان صـــبح مانده است

ولی می شـــد بفهمی خـواب راحت              زَنَک راتا کجا با خود کشانده است

                                     *         *         *

دقـــایق دستــــشان را در نـرفـــــتن             به همدیگر درآن شب داده بــودند

وَ زن هم پـلک هایش لحظه ای بعد             بــه روی یکـــدگر افـــــتاده بودند

                                     *         *         *

نـــیامد پاسـخی زیرا که آن مـــــرد             جوابـش در گـــلو نا گفته پژمــرد

و او ته مــانده هـای بغــض خودرا             بـدون انـــفجاری در گــلو خــورد

                                     *         *         *

دلش می خواست در تاریکی شــب              نـیازارد در آن شب همسـرش را

مـــــــبادا لــحظه ای بـــیدار گـــردد              و بیــــند نا گهــان چـشم ترش را

                                     *         *         *

و شــــب های دگـــر باز از کنارش              بقــدری نرم و راحت می خرامید

که موری هــــم درون ظـلمت اورا              به هـنگام تکآن خوردن نمی دید

                                     *         *         *

و اوهر شب پس از وقتی که زن را            به هرنحوی که میشد خواب میکرد

بــه روی وســـعت ســجاده خویــش             خـودش را همـــره مهـــتاب مـیکرد

                                     *         *         *

به رَغم هوش سرشاری که زن داشت          ز کــار شوهــــرش ســر در نیــاورد

نفهمـید عاقــبت یک شب در عمرش            که شوهر تا سحرشب ها چه میکرد
 

                                     ۱۳۷۸