کـمـی بـرای مـن ای آسمان ، امـان بـدهـیـد
بـرای پــر زدن ِ روح ِ خسته ،جـان بـدهـیـد

چگونه می شود امروزمـان؟ چگونه... بگو
چگـونـه مـی شود امسالمان، نشان بـدهـیـد

پـلـی بـه وسعت یک آه ، تـا خــدا بـزنـیـد
سلام خشک ِ زمـیـن را بـه آسمان بـدهـیـد

به خانه خانه ی این شهرها سرک بکشید
و تـا سکوت مـرا پـر کـنـد مکان بـدهـیـد

و کـوچـه کوچه تنم پر شد از تصورتان
بـدست دلخوشیم بـاز هـم زمان بـدهـیـد

هـوا گـرفـتـه/تـن ِ اردبیل یـخ زده است
خـبـر بـه سلسله ِ شیخ اصفهان بـدهـیـد

نـگـاه مـن نـگـران عـبـورهـای شماست
به آن طرف که رسیدید، سر تکان بدهید!