بنام خدا- می گویند غزل لطیف و سلیس باشد این غزل از این دست است و نشان از راه درازی دارد که شاعر رفته و به این نتیجه رسیده است که مخاطب را مثل غزلهای بیدل خیلی به چالش نیاندازد
از دیدگاه نقد پدیدار شناسانه عرض کنم که مطلب زیر را ازجوئل اسمیت
مترجم: علی نجات غلامی فعلا بخوانید:
(((("پدیدارشناسی" در کاربرد اصلی واژه، نامی است که بر یک جنبش فلسفی در قرن بیستم اطلاق میشود. کاربردی ثانویه نیز در فلسفه معاصر متدوال است که نامی است که برای یک خصیصه از برخی وضعیتهای ذهنی بکار میرود؛ این وضعیتها دارای چنین خصیصه ای هستند اگر و فقط اگر چیزی هست که به نظر رسد در آنها است. بنابراین برخی مواقع گفته میشود که وضعیتهای عاطفی یک پدیدارشناسی دارند در حالیکه وضعیتهای باوری ندارند. به عنوان مثال، درحالیکه چیزی، گویا عصبانی به نظر رسد شبیه به این باور نیست که پاریس در فرانسه است هیدگر درباره پدیدارها خاطر نشان می کند که اصطلاح" پدیدار" دلالت دارد بر "خود را نشان دادن". پدیدارها چیزی هایی هستند که خود را نشان می دهند و پدیدارشناس آنها را آنگونه که خود را نشان می دهند توصیف می کند
چگونه است که فرایندهای ذهنی سوبژکتیو (ادراکات، اندیشه ها و غیره) قادراند به ورای سوژه برسند و بر روی جهانی از هم هویات و هم معانی گشوده باشند؟))))
شاعر باید اشیا و حالات را و ابژه ها را طور دیگری ببیند و آن را به دیگران معرفی کند در این غزل پدیدارهایی در شعر ی بینیم که شاعر بطور مناسبی برای مخاطب را بیان می کند:
مثلا اینکه غزلهایش کبوتر شدند
یا چشمهای معشوق مثل دو ماهی شده ند
البته این پدیدارها در کل اثر کم است و این یکی از نشانه های کم پروازی تخیل است در این شعر مثلا بیتهای 5 و 6 عاری از این قضیه است.
از دیدگاه نقدساختارگرایانه در کل غزلی است که وجه بیرونی شعر مشکل خاصی ندارد و زبان دچار لغزش نیست و فرایندها در کنش مستقیم با همند، همچنین استفاده از واژه هایی مثل کبوتر، دل، برکه، غزل،گنجشک، انگور بسیار با بافت غزل همخوانی دارد و شعر را لطیف و خواندنی کرده است.
از نظر نقد ژانر گرا حقیر یکی از مشکلاتی را که در این گونه غزلها می بینم از نظر نوع ژانر است هر چیزی برندی دارد مثلا برند یک کارخانه نشان دهنده وضعیت آن است برند شامل همه احساسات، ویژگی ها و مفاهیمی است که به یک نام گره خورده است؛ برند، برداشت افراد از یک نام است شاید به نوعی حافظ را برند غزل دانست البته بنظر حقیر همه غزلهای حافظ برند نیستند چرا که کمال غزل نیست بنابراین بهتر است برند را قله آن بدانیم آیا این غزل برند است؟ مثلا بسیاری از غزلهای حافظ دارای ((آن)) هستند ارتباط افقی و عمودی کامل(جالب است که حافظ جزو معدود شاعرهای قدیمی ایران است که ارتباط عمودی در بسیاری از اشعارش برقرار است) شیوا و بلیغ است و... خلاصه تمام مسایلی که برند غزل باشد در بعضی از بیتهای این غزل اگرچه زیباست اتفاق شاعرانه ای که آن ((آن)) متافیزیکی را داشته باشد نمی بینم مثلا بیت 5
زیاده عرض شد امید که شاعر بزرگوار ببخشند برایشان سلامتی و بهروزی را میدوارم
.

یاهو
ودرود/
به گمانم هر شاعری بری نزدیک شدن به ذات شعر 2 چالش عمده پیش رو دارد اول درک درست از مفهوم شعر ودرواقع تشخیص سله از ناسله دردنیای پر از شعر و ناشعر امروز وایستادن درمسیر ادبیات است ودوم استفاده مناسب از ابزاری که قریحه ی شاعر را دراین راه یاری میدهد تا به سرمنزل مقصود برسد ابزاری از قبیل تخیل , زبان والبته تکتینک هایی که در چنته ی خود آگاه یا ناخودآگاه خود دارد.غزل قالب بیان عشق است وتصویرکردن نازکای خیال-
"نازك تر از بهار به آن ها نگفته ام"
اعتقادقالب براینست که رفتار شاعران هر عصر با غزل، بایدرفتاری «فراهنجار» باشد.
به شهادت شروع متن کار را کاری احساسی وموفق میبینم که ازهمان ابتداشوق حس انگیزی و تمایل به هضم خیال را تا انتهابرمی انگیزد.
غزل باوزنی سلیس(مفعول فاعلات مفاعیل ....)جاری ست وردیف وقافیه ای ملموس/هرچندمستعمل /دارد.

"يك استكان نخورده سيه مست مي شوم
انگورهاي باغ تو يك چيز ديگرند"
زیبایی منسجم کارو اوج وفرود احساس دربرخی ابیات به فراخور کارکاملامشهوداست.
واما....
بیت 5 "مست میشوم" وبدنبال ان بلافاصله دربین بعدی "آرام میشوم"
ازنظر من نوعی تکرار غیرضروری تصویر است شایدهدف همانا اصرار بیشتر برعشق و خیال بوده واستفاده ازتمام ظرفیت های معنا و داشته هایی که اول متن اشاره شد/اما استفاده تام وآوردن همه این داشته ها وهمه قافیه ها هم گاهی زیاد لازم به نظر نمی رسد وضرورتی ندارد/البته به شرطی که کمکی برای قوت شعر نکند/.
این غزل بدون بیت های5و6هم یک غزل عاشقانه واحساسی بودوباهمان تصاویری که این ابیات دارند.

"گنجشگكان بخت من امروز مي رسند
دارند پلك هاي من از صبح مي پرند"

شاعرباامضای عاطفی ای که مخصوص سبک خوددر"برکه زلال غزلهایش"دارد شعررابه پایان میرساند

لحظه هاتان سرشار
یاحق

درود شاعر!
نویسا باشید

سلام آقای صفادل بزرگوار
چه غزلهای نابی ازدل با صفای حضرتتان می تراود.
زیبا، کامل وماندگار.لذت بردم

هر چند عقل و دل به تفاهم نمي رسند
با اين وجود ناز تو را خوب مي خرند

سربلندباشید

هر چند عقل و دل به تفاهم نمي رسند
با اين وجود ناز تو را خوب مي خرند

درودها استاد!

در بركه ي زلال غزل هاي من مدام
مثل دو ماه يا نه دو ماهي شناورند


باسلام و ادب استاد
حضور و غزلهای شما در شاعران پارسی زبان؛برای قلم های جوانی چون من غنیمتی ست.

انشالله از غزلهای شما بیشتر بیاموزم.

سلام جناب آقای صفادل. دست مریزاد به زبان روان و طبع نابتان. چقدر خوب که در این فضای مجازی شعرهای شما را نفس می کشم. پاینده و شاد باشید.

سلام استاد صفادل عزيز

غزل زيباي شما را خواندم

در پناه خداوند سرحال و شاد باشيد

اصغري فرزقي (كيان) مشهد

سلام جناب صفادل عزیز

هیچ وقت فکر نمی کردم حضورتان را درجمع مجازی شاعرانه ببینم..

شاید دیر باشد اما خوش آمدید


هر چند عقل و دل به تفاهم نمي رسند
با اين وجود ناز تو را خوب مي خرند

درود برشما

درود بر اینهمه شاعرانگی واینهمه تازگی زبان الحق والانصاف زیبا بود

سلام .
درودتان جناب صفادل گرامی.
هر چند عقل و دل به تفاهم نمي رسند
با اين وجــــــود ناز تو را خــوب مي خرند

سلام و عرض ادب استاد بزرگوارم
درود بر شما
دست مریزاد
لذت بردم