درود.این شعر اگر اندکی ویرایش شود از آثار خوب و ماندگار خواهد شد.بزرگ عیبش در بیت ششم است که می زایید را با می بالید قافیه قرار داده اید.با می زایید مثلا می پایید و با می بالید مثلا می نالید همقافیه است.

به خاک ِ پاک ِ شهیدان ... به آب هر دیده
قسم ، به خون ِ دل ِ مادران ِغم دیده


هنوز هم که هنوز است عاشق وطنیم
هنوز، زخمی ِ داغ ِ شقایق ِ وطنیم

من و تو ... وارث نسلی که بود اقیانوس
من و تو ... روشنی چشم های یک فانوس

بیا برادر من ... خواهرم ، مهیّا شو
حصیر ِ "من" را بشکن ، حصاری از "ما"شو

آفرین بر شما. موفق باشید

آفرین!
شعرزیبایی ست، فقط ای کاش کمی کوتاه تر وبه ایجازتر بود...
پیروز باشید.
بدرود

سلام .
درود و دستمریزاد جناب فرنود عزیز.
مثنوی زیبا یی است . سیر زمان بخوبی رعایت شده . باشد که در جرگه فجر افرینان و شهدای این نهضت انسان و تاریخ ساز باشید.

نگاه آینه ها پر غبار و زنگی بود
چه گویم از غم ِ آن روزها چه ننگی بود

چه گویم از تب پاییز و بغض های بهار
حقارت و غم و رنج و ستم ... قطار قطار

اگرچه بادِ زمستان ...به مرگ عادت کرد...
ولی نسیم ِ خزان دیده استقامت کرد

عصای معجزه و هم تبر به دستش بود
جهان عجوزه ی پست ِ نگاه مستش بود

به جای جای وطن دشت های لاله دمید
شبانه دیو برفت و سحر ، فرشته رسید

هنوز هم که هنوز است عاشق وطنیم
هنوز، زخمی ِ داغ ِ شقایق ِ وطنیم

سلام و عرض ادب اخوي
درود بي پايان بر شما

درخت لُخت ِ زمستان ، ثمر به بار آورد...
وضو گرفت و به نام خدا ، بهار آورد
...
بهار ما به خدا مستدام خواهد بود
و تا رسیدن مهدی(عج) مدام خواهدبود

سلام بر شما شاعر عزیز انقلابی

واقعا گویا و در حد بضاعت 35 بیت جامع بود.... امیدوارم نفحات رحمانی روح خدا همچنان بیمه ی این قافله ی حق باشد. دست مریزاد

سلام بر استاد عزیز
زیبا و دلنشین بود
التماس دعا

سلام پسر
آفرین به طبع شکوفات