پـــرواز کن پـــرواز کن ، پـــرواز را آغاز کن
مـن زیر بالت می دَوَم ، بر اوج مـن پـــرواز کن
پـــرواز بی پـــروا کنی ، پای مرا رُســــوا کنی
تا دیـــده ام را وا کنی ، مهـری به من ابراز کن
خوش می پری پرپرزنان ، درپهنـه ی این آسمان
این غنچــه را پرپر کنان ، در دیده ی من باز کن
خورشیـــد، گرمِ دلبری ؛ گیســوی دلبر چنبــری
گیســو به صورت می بری ، کمتر برایم ناز کن
من لنگ لنگـان می دَوَم ، رشکِ پریدن می بـرم
ناز و نیازت می خرم ، سوزی به سازم ساز کن
بارانِ خواهش های من!، دستِ نوازش های مـن!
رازِ نیــایش های مـن!، در چنــگ مـن آواز کن
شب را کجا سرمیکنی؟، سر از کجا بر میکنی؟
خونم به ساغر می کنی ، آخــر دمی دمساز کن
مستی و بد مستی کنی ، صد گونه تردستی کنی
نابـود را هستــی کنی ، اعجاز کن ؛ اعجاز کن
شب تا سحرمی خوانمت، گفتی برو می رانمت
می دانمت می دانمـت ، طنّــاز شو؛ طنّــاز کن
شعـری به شـورم میزنی ، شوری به صـورم می زنی
سنگ صبورم می زنی ، تعبیرِ سنـگ انداز کن
واحـــد به وحــدت می خزد ، انگشـتِ حسرت می گزد
نـانِ محبّـت می پزد ، تک می رود تک تازکن