دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

بعد تو با خودم گریه کردم

تلخي ِ سنگ قبرت  مرا كشت
استخوان هاي ِ صبرت مرا كشت
 
بعد تو با خودم گريه كردم
گريه كردم كه كم گريه كردم
 
با شب آخرت راه رفتم
زير چشم ترت راه رفتم
 
بچه بودم " تمامم " تو بودي
گريه ي صبح و شامم تو بودي
 
سالها سرد و سنگين شدم من
شانه ات گم شد و اين شدم من :
 
زندگي سخت و  دلگير می شد
خنده از زندگي سير مي شد
 
اشك مي آمد  و گريه مي كرد
چشم در كاسه تبخير مي شد
 
ترس از گوشه ي سقف مي ريخت
خانه در گير آژير مي شد
 
خواب با خواهرم قهر مي كرد
مادرم داشت بي شير مي شد
ooo
سعي كردم كه آن شب نترسم
از دهاني كه تسخير مي شد
 
از دهاني كه بين كلامش
گيسوي مادرم پير مي شد
 
گريه مي كرد و از درد مي گفت
از تبي كه فراگير مي شد
 
از سري كه ميان گلوله
راهي زخم شمشير مي شد
 
كوه مي كند و آرام آرام
عاشق طعم ِ انجير مي شد
 
از جواني كه مي مرد  اما
در عوض از مشاهير مي شد
ooo
روي دوشم غم نان نشسته
يك زمستان زمستان نشسته
 
مشكلاتي كه حل كردني نيست
كودكي كه بغل كردني نيست
 
كودكي كه تنش درد دارد
منتظر بودنش درد دارد
 
حيف اين افتخاري كه بي تو...
اول هر بهاري كه بي تو...

---

---

   تاریخ ارسال  :   1392/11/13 در ساعت : 21:50:59   |  تعداد مشاهده این شعر :  749

---

---