درد دارم کمک کن کمک کن پیش من باش "ماما" می آید
می زنم جیغ و می خندی از ذوق : (( شعر دارد به دنیا می آید!))

درد دارم کمک کن بزایم بار من نطفه هایی حرام است؟!!!
شعر من بی پدر نیست،‌بس کن. شعر من! بوی بابا می آید

آنقدر زخم خوردم که از خون خانه ای روی دریا علم شد
آااای ای پشت من! سرکشی کن تیغ دارد به اینجا می آید

خیره ماندم به شب،چشم هایم عادتی از سیاهی گرفتند
اشک هایم به یکباره یخ زد:(( آه اگر صبح فردا بیاید...))

من چه بیچاره بودم ندیدم می شود زندگی کرد و خندید
باااااز من تووی گل مانده ام آه! تف به بادی که حالا می آید

جاده در انتظار رسیدن! آنقدر رفتم و بر نگشتم
آنقدر صبر کردم که دیدم بوی گندیدن پا می آید!
.
.
.
پشت کردم به خاموشی شب حالم از زنده بودن به هم خورد
درد دارم کمک کن بزایم شعر دارد به دنیا می آید!