اگر می توانستم
در هنجار ایمانت

کاوش کنم

برایت تندیس آدم را
بی طلسم 
سند می زدم
تا رونمایی آن را
کار خدا بدانی ...

جامه ی مندرسم را
بر اندام مترسک نیز
عارم می آید
که نصیبی ندارم از
آدمیت
و زبانم
باستانگرایی ماهر است
که نسخه های پیشینیان را
به نام خود سند می زند ...

به فتوای دلم
تنها برای مردگان نماز میت واجب نیست
که زندگان نیز لایقند ...

نمی دانم چرا
محضر آهم
بوی آهن می دهد
آنگاه که برای جیبم دعا می کنم
یا برای قفل های******* صندوقم
حرز نگاه می بندم


من از دعای باران
اشک را 
آموختم
و بر پلک های موازی ام
آفتاب و جنون را
نقاشی کردم
افسوس
بوم ادراکم
زر خرید سکه هایی بود
که با برقشان
آذر خش ایمانم را
برای هم خدا هم خرما
به گرگانی دادم که دروغ را
از پیراهن یوسف
تا کنعان آدم های بی خیال
جهانی کردند

این منم حالا
آواره ی یک سکوت 
یک نابینای عصا به دست
بر نقشه ی آدمیت پنهان
خط بریل را
با تمام نقطه چین های مبهمش
می گسترانم
تا پرچم پلک هایم
هویتم
سرزمین نعمت های بی خیانت را
از یاد نبرد ...


آب تنی تاریخ
در چشم هایم
ادامه دارد
و من انگار
از مسخ روزگار
بی خبرم ...

• (0) نقد ها
• (0)نظرات غیر اعضا
• (4) نظرات کاربران

محمد یزدانی جندقی 1392/11/11 در ساعت : 13:44:56 سلام جناب پاکدامن درود بر شما به سهم کوچک خود حضورتان را در این سایت خیر مقدم می گویم این منم حالا آواره ی یک سکوت یک نابینای عصا به دست بر نقشه ی آدمیت پنهان... بمانید و بنویسید پیروز و پاینده باشید در پناه حق محمد حسن پاکدامن (حسام) 1392/11/12 در ساعت : 8:30:13 بسم الله برادر بزرگوارم جناب یزدانی جندقی عزیز سلام متشکرم از مهربانی و کرامت شما می آموزم امید وارم در پناه دوستان نیکی چون شما بتوانم ادا وظیفه نمایم تمام شعرهایم وقف چشمان شما شاید بینا شوم التماس دعا/گل

محمدمهدی عبدالهی 1392/11/17 در ساعت : 8:14:5 سلام و عرض ادب بزرگوار زيبا سروديد محمد حسن پاکدامن (حسام) 1392/11/17 در ساعت : 16:1:7 برادر بزرگوارم سلام و تحیت سپاس از همراهی پر ادراکتان همیشه شاعر باشید باذن الله