بستـــــیم بـــــه روی خـــــود اگر پنجره ها را

بـــــیزار نکردیـــــم زخـــــود زنـــــجره ها را

تن بار زره را زه چه رو می کشد ؟ از ترس

از تـــــن بـــــدر آرنـــــد شجـاعان زره ها را

بـــــا دســـــت شـــــود بـــــاز اگـــر آدم عاقل

هرگـــــز نکـــــند باز بـه دنـــــدان گره ها را

نوشـــــید زحلقـــــوم شمـــــا دشنه اگر خون

فـــــریاد نکـــــردیـد چـــــرا حنـــــجره ها را

از ســـــوزنتـــــان ســر چـــــو نپیچید نخ آیا

ریزیـــــد به دور از چــــه سبب قرقره ها را

بـــــا اینکـــــه به زعــم خودتان بکر پسندید

ترجیـــــح ندادیـــــد چـــــرا باکـــــره ها را ؟

سر روی تنـــــت هســت ولی زیر کلاه است

ممتـــــاز نکـــــردی ســـــره از ناسره ها را

گویاســـــت که دستـــــی بمیـــان تا نرهانیم

از این بدهــــــی ها من و تـو خرخره ها را

ابلیـــــس زما دســـت نشسته ست و نشوید

هرچند کـه پایـــــین بکشیـــــم کرکره ها را

در تذکــــــره ها نام و نشــانی ز شما نیست

از نـــــو بنویســــــند مگــــــر تذکــره ها را