حتّـی اگـــر صــد  بــــار هــم  از  ســـر  ،  نوشتم

ایـــن بـــود تقـــدیرم  ،  چنـــین شــــد  سرنوشتم

مـــی دانـــم ایـــن خـــط ، خـــطّ ناخـواناست زیرا

خــــط  بـــر  هـــوا  مانـــند  هــر  صرصر نوشتم

از زنـــدگـــانـــی جـــرعه ای شـــادی  نه ، هرگز

پیـــوســـته  درد  انـــدوه  ،  ســــرتاســـر نوشتم

من جوهرم اشک است اشک ای عشق ای عشق

بـر سینـــه ام زمـــزم بـــــه  ایـــن کـــوثر نوشتم

پائــــیزها از عمــــر مــــن طــــی شــــد پیــــاپی

تـــا  از سرشـــت   تحــــفه ی  قمصـــر  نوشتم

سهــــراب را ســــودابه هــــا حســــرت کشیـدند

امّـــــا  مــــن   از  آوازه ی    قیـــصـــر  نوشتم