دلت را با خدای مهربانی آشنا کن
صدای پای باران باش ... دریا را صدا کن
شناور باش مثل قاصدک .... در باد.... در دشت
در آغوش خدا یک آسمان خود را رها کن
در ِِ مسجد ، و حتی گوشه ای تاریک و خالی
هوایت را پر از فریادهای بی هوا کن
بیا اینجا همه آئینه ها صاف و صبورند
وتصویر نگاهت را ، از این و آن ،جدا کن
خودت را با خودت بردار و در پس کوچه ی درد
شبی با سفره های خالی از نان ، آشناکن
خدا اینجاست ، همدوش همین پارینه پوشان
به روی پاشنه ، در را ، در این آئینه وا کن
شب قدر است و انسان و دعا و روزه و درد
صدای پای باران باش ..........دریا را صدا کن
اکرم بهرامچی
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1390/5/12 در ساعت : 0:48:44
| تعداد مشاهده این شعر :
1330
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.