حالیـا سخــت تر از سخــت هر آسان شده است

دل که در مخمصه از عشق هراسان شده است

عقل انگار عقـــالی اســـت که بر پای دل است

گـــرچــــه امّیــــد دلـــم بارور آسان شده است

مجمــــری بـــوده دلـــم از ازل انگـــار فقــــط

هر چه اندوه در آن شعله ور آسان شده است

نا نمــانده اســت کـه پرواز کــنم رو به بهشت

چــه زمینگـــیر مرا بال و پـر آسان شده است

آه  ،  خاکســـتر امّیـــد  مـــرا  داد  بـــه بـــاد

شـــر بپا در دل مـن از شـرر آسان شده است

داده ای زلـــف بـــه باد آی نگـــو از چه سبب

شهر پر ولوله از شور و شر آسان شده است

خیر پیش است ولی ، بـر دل من کرده خطور

در پی ات گر چه دلــم دربدر آسان شده است

قد بر افراز و برافـروز رخ ای نــور سرشت

تا ببینی که فدایت « قمــــر»آسان شده است