سلام محضر همه دوستان

آی دریا! آب بی تزویر را بازی مده
دیگر ای قبضه! لب شمشیر را بازی مده

با تو وقتی آینه از راستی دم می زند
رنگ و روغن کم کن و تصویر را بازی مده

چشمه ای بر صورت آتش بپاش و مثل باد
با دویدن بر تنش تاثیر را بازی مده

ای قلم! بسیار دست فتنه می آید به پیش
عاقلی کن واژه ای تحریر را بازی مده

شاید این نقش محقر بر من و تو بهتر است
صحنه را بر هم مزن تقدیر را بازی مده.