دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

یک کلاغ ... چند کلاغ؟

کلاغ های سیاه روی همه چی نشسته بودند و به نشانه ی اعتراض حتی قار قار هم نمی کردند . می خواستند همه جا سیاه باشد .
 
از بچه گی همیشه فکر می کردم کلاغ ها هم مثل آدم ها سه دسته اند .
 
یک دسته خوبند و یک دسته بد و دسته دیگر نه خوبی شان معلوم می شود نه بدی شان . یعنی خاکستری اند !
 
گر چه همه سیاه بودند و نمی شد گروه خوب را سفید خیال کرد . اما من به گروه خوب ها کلاغ های خاکستری می گفتم تا هم سفیدی
 
و خوبی ازلی شان را زیر سؤال نبرم هم  رنگ شان را...!
 
آن سال های دور هر صبح چشمم به آسمان بود تا رفتن کلاغ ها را به مدرسه ای که در خیال برای شان ساخته بودم تماشا کنم .
 
عصر ها هم به انتظار تعطیلی مدرسه ی کلاغ ها پشت پنجره می ایستادم و با سماجت می خواستم همه را بشمارم که هیچ وقت هم
 
نمی شد !
 
آن روزها همیشه به کسی که  همه را  با حرف هایش به جان هم می انداخت به طعنه " کلاغ سیاه" می گفتیم .
 
 
اما این روزها که  همه چیز فرق کرده است کلاغ ها هم فرق کرده اند . آن ها می خواهند همه چیز را به هم بریزند و فقط قار قار
 
کنند تا هیچ پرنده ای در آسمان پر نزند.
 
نشسته ام کنار پنجره و به حرف های مادر بزرگم فکر می کنم که همیشه می گفت : "اگر چیزی را بشماری کم می شود...!"
 
و حالا من دلم می سوزد که چرا نتوانستم تمام کلاغ های سیاه آن روزها را بشمارم تا دیگر کلاغ سیاهی نماند که بخواهد بر سفیدی
 
این روزها خط سیاه بکشد !
 
اما هنوز هم دیر نشده ...
 
می شود از همین حالا شروع کرد :
 
 
یک کلاغ ...
 
 
دو کلاغ ...
 
 
چند کلاغ ...؟!
 

---

---

   تاریخ ارسال  :   1392/10/9 در ساعت : 15:12:9   |  تعداد مشاهده این شعر :  944

---

---