باز سر گشته ام  از حکمت و اسرار قلم

باز در مانده ام  از  جوهر  و    پندار  قلم

هرکه رادیده از آب است و عذابش  دیده

شایدش   راز  همو   داند  و   کردار  قلم

آنکه  در خُم  خَم  ابرو نتوان  دید  به  دل

سر و سرّی نتوان  داشت به  دربار  قلم

از قد و قامت او   بوده  هر  آمد ، هر شد

می توان  دید  در  این  دایره   پرگار  قلم

لوح    زرّین   ز   جولانگه    رقاص     هنر

قفل ها   می شکند  از سر و دیوار  قلم

دست بردست قلم گر دهد،هرخیره سری

حبس  در خط ّ  قلم  بوده     گرفتار   قلم

عاشقم   بر خط و خالش، چوعشّا ق دگر

که اسیران  زیادی  است  سر    دار  قلم

پیر،درمحبس و دیوار قلم  دل  خوش  دار

که مشرّف  شوی از محضر  و  دیدار قلم