...........................................................................................................................................................................................
 

 بیــــا که بی تو دلِ خستـه محتضَر شده است 

 بیا که گوش فلک زین سکوت، کر شده است

 به صبـــــح و شـــــام تــرا جستجو کنیم ، بیا
 

 بیا که در طلبت عشق ، خون جگر شده است
 

کجــــا به سر بَــــری ای گل؟ بیــا و باده بیار 

 بیــــا که باغچــه ها از تو بی خبر شده است

 جهــــــان و جــــان جهـــــانی فـدای مقدم تو 

بیـا که بی تو جهان فتنه خیز و شر شده است
 

 بیـــــا که عاصفه ی دَهـــر می وزد بـه زمین 

 بیـــا که چشمه ی خورشید دربه در شده است
 

 نمانــــده بلبـــــــــلِ مستی که بَــر کشـــد آواز

   شُمــارِ زاغ و کلاغ از هــزار، در شده است

 سیـــــاوشـــــان بــه طراوت گُلی به سر نزند 

  بـه سُرمه خــــار ز نرگس خمارتر شده است

 بیـــــا که جـور و جفــا جای جایِ جُلگه جَهید 

 هـزار خیـمــه بـه پــا کرده، مستقـر شده است

 بیــــا که جـامِ تُهی تشنـــه ی صـراحی توست

 بیــــــا که سردرِ میخـــانه شُعله ور شده است

 به بــــــــامِ کعبــــــه بــرآ و بـر آر بانگ اذان 

 که پــــرده دارِ درِ کعبــه، پــرده در شده است

  بـیــــا اگــرچــه نبــاشیــــم در خــورِ نگهَـــت

بیـــا که چشم به راهیــم و دیــده، تر شده است

 بیـــــا که مــــادرِ خوبـــت هنــوز منتظر است 

 بـه سـوگِ لاله رُخان، دست بر کمر شده است

 بیــــا که هــادی و مهــدی تویی و عشـق تویی 

بیــا که بـی تـو کدام آب و گِل بشر شده است؟

 دعــــای واحــــد و آحــــاد، عَجِّلِ الفَرَج است 

بیــــا که بی تـو دلِ خستـه محتضَـر شده است