سلام. جا دارد که از همه دوستان بزرگوار و استادان عزیزی که وقت می گذارند و شعر مرا می خوانند کمال تشکر و امتنان را داشته باشم...

غزلی متفاوت تر از غزل های قبلی ام...

عمري نفَس زدم كه مقدّس ببينمت^*

حقّم نبود اين همه ناكس ببينمت

حقّم نبود چشم كه وا مي كنم تو را

گرگي به رَخت ِميش ملبّس ببينمت

هِي منتظر شدم كه بهاري بيايد و

نوبر كنم تو را... نَه كه نارس ببينمت

گفتم چه روزهاي خوشي پيش روي ماست!

گفتم هلاك مي شوم از بس ببينمت!

يكهو تمام شد همه چيز و ... خودِ تو را

ديگر به خواب بايد از اين پس ببينمت

*"هي سعي مي كني نگذاري ببينمت"از پانته آ صفايي بروجني